Axel, één van onze beste politiepaarden uit Amsterdam mag, na 14 jaar bij de politie te hebben gewerkt, genieten van zijn pensioen bij Stichting De Paardenkamp in Soest.
Toen ik in 2005 bij de politie in Amsterdam begon, werd Axel geboren. Axel is een Selle Français en op 4-jarige leeftijd kwam hij bij de Ruiterij van de KLPD binnen aan stal Nunspeet. Vanuit daar heeft de instructie van stal Amsterdam hem weggekaapt.
Daarbij werd er meegegeven dat men verwachte dat hij het wel aardig zou gaan doen, want men had al met hem gemend door de stallen gangen. Niet met een rijtuig, maar op een bureaustoel.
Axel bleek inderdaad een schot in de roos, het wonderkind, het paard waar we een stal vol van willen hebben. Hij is absoluut bomproef, sterker nog, hij is bij wijze van spreken bereid om zelf het vuurwerk nog voor je aan te steken.
En waar bijna alle paarden niks moeten weten van wapperpoppen, loopt Axel er naartoe en gaat hij ermee spelen.
Toen ik in 2017 bij de Bereden Politie begon, kreeg ik na mijn opleiding een dienstpaard toegewezen, Axel werd mijn maatje door dik en dun. En met inmiddels zoveel jaren als politiepaard, kon ik meer van hem leren dan hij van mij.
Als ik een achtervolging achter een verdachte aan had, en ik had 1 à 2 stuur bewegingen gemaakt, dan wist Axel hoe laat het was en ging hij feilloos achter de juiste persoon aan. Het was net een soort Cutting (western), maar dan op de openbare weg, met mensen i.p.v. koeien.
Als je met Axel bij een onwel persoon of een aanhouding op de grond aan het werk moest, dan kon je hem neerzetten als dranghek en zo bleef hij ook precies staan.
Axel heeft absoluut een enorme staat van dienst, alle grote voetbal huldigingen en rellen in Nederland stond hij vooraan. Nachten in de horeca, de NSS, De Kroning van Willem Alexander, hij was erbij. Recenter de corona rellen in Den Haag en Rotterdam, de rellen op het Museumplein, hij ging voorop. Hij zag het als een spelletje en had er zichtbaar en hoorbaar plezier in. Axel was ook al vroeg in zijn carrière gepromoveerd tot het paard van de ME-commandant. En ook leenden we Axel met hoge uitzondering een paar dagen per jaar uit aan de Koninklijke stallen, waarbij hij met Prinsjesdag direct achter de Glazen Koets loopt met de adjudant van de koning.
Naast al dit werk, is hij erg goed in staat om heel goed voor zichzelf te zorgen. Was er even niks te doen, dan stond hij gewoon te slapen en dan maakte het niet uit wat er om hem heen te doen was of hoeveel herrie er was.
Toen Axel een keer uit gleed een greppel in, dacht hij niet aan op staan, maar heeft hij op zijn dooie gemak eerst al het gras om hem heen weg gegeten. Ditzelfde toen hij net iets te enthousiast aan het bokken en galopperen was in de binnen bak en struikelde, hij van de nood een deugt maakte en eerst maar is uitgebreid heeft liggen rollen.
Je kon de voerkamer niet langslopen of je had 5 collega’s nodig om hem weer weg te krijgen. Deze eetverslaving nam zelfs zulke extreme vormen aan, dat ik een keer vliegensvlug uit het zadel moest springen om bij de voordeur van een chinees restaurant een kunstboompje tussen zijn kiezen vandaan moest halen.Mijn collega’s en ik kunnen werkelijk waar uren anekdotes ophalen over onze vriend Axel.
Wij gaan onze trouwe vriend ontzettend missen maar wat heeft hij dit geweldige pensioen verdiend, een van de beste politiepaarden ooit, onze held, mijn maatje, nu officieel met pensioen…AXEL !!!!
LRL
Commandant ME, Bereden Politie
