Juweel

Hallo,

Mijn naam is Juweel en ben geboren op 25 mei 1991 te Nieuwegein. Mijn moeder heet Denora en zij woont hier al. Mijn vader was een draver maar die ken ik verder niet. Ik kan goed draven en dat is het enige wat ik van mijn vader heb mee gekregen, want ik lijk sprekend op mijn moeder.

Ik ben een ondeugende jongen want vroeger had de hoefsmid een schort met klitteband om en dat maakte ik keer op keer los. Dat vond hij niet zo leuk want ik bleef er mee doorgaan. De volgende keer dat de hoefsmid kwam had hij een schort met gesp. Balen voor mij, die kreeg ik niet los.

Ik ben ook goed in stallen openmaken en knopen uit elkaar halen. Daar heb ik mijn vrouwtje veel mee geplaagd.

Met rijden deed ik goed mijn best hoor, want dat vond ik erg leuk. Vooral springen en dressuur.

Op zijn tijd een vreugdebok naar links met mijn achterbenen in de lucht. Buiten rijden was het aller-leukste, want ik ben niet bang voor tractoren, vrachtwagens, motoren en andere voertuigen maar als er een eend uit de sloot opvloog of een zakje opwaaide schrok ik me een hoedje. Heel veel paarden en ponyvrienden heb ik geleerd dat buiten rijden niet eng is.

Ben blij dat ik hier ben en hoop nog vele jaren samen met mijn moeder Denora en andere paardenvriend(en) te blijven wonen.

Groeten Juweel

Hadley

Hadley is een heel bijzonder paardje.

Na een jaar zoeken naar het perfecte paard was ik op slag verliefd.

Hadley stond in een stal en deed z’n hoofd omhoog ik zag hem en was verkocht.

2,5 jaar oud was hij en nog hengst, maar toch geen minpunt van hem te vinden.

Ik heb er nog geen dag spijt van gehad en ontzettend veel plezier met hem beleefd.

Een paard met humor en een echte teddybeer dus je verveelde je geen dag met hem.

En met zijn speciale karakter kruipt hij zo je hartje in, iedereen die hem kent zegt dat altijd over hem.

Springen , dressuur of een fijne buitenrit hij was overal voor in.

Nu is hij 21 en mag hij genieten van alle rust en doen waar hij zelf zin in heeft.

Ik ga hem ontzettend missen en natuurlijk vaak bezoeken, maar een ding is zeker hij heeft zo’n mooie oude dag meer dan verdiend.

Moulay

Moulay werd in 1986 als Bobby op Ameland geboren en als springponny gebruikt.

In 1992 werd ze verkocht aan een manege in Hengelo en werd Truus Maasse v/d Brink verliefd op haar en vervolgens heeft ze 12 jaar lang elke dag op Moulay gereden totdat ze op haar 80ste besloot te stoppen met rijden.

Truus is toen met Moulay naar Gastel (Noord- Brabant) verhuisd, waar haar dochter een boerderij met stalletje en wei bezit.

In die jaren is Moulay ook het paard van Sinterklaas geweest, elk jaar deed ze eind november de intocht van Sint in Gastel.

Acht jaar heeft Truus de complete verzorging nog op zich genomen tot afgelopen zomer ze een ongeluk in de stal kreeg, waarbij haar ruggenwervels zijn beschadigd en ze nu met een korset moet lopen.

Vanaf het allereerste begin van De Paardekamp is Truus begunstiger en ze heeft altijd gezegd dat als ze de verzorging niet meer zelf kan doen, Moulay naar Soest zou gaan.

Eind september 2011 was het zover en mag Moulay nu van een mooie oude dag genieten, samen met de andere oude paarden.

Rachida Khan

De familie Khan is een goede bekende op De Paardenkamp: al 5jaar lang genieten wij van Kazak Khan. En nu is zus Rachida aan de beurt om metpensioen te gaan in Soest.
Deze Arabier-merrie is 24-jaar oud en heeft haar hele leven bij deze eigenarengewoond die haar ook gefokt hebben.
Een beetje verwend is ze wel: als ze vroeger het weiland op ging met haarmaatjes en er hooi lag om lekker van te eten, vond Rachida dit een prachtigeplek om te gaan liggen slapen. Pas als ze weer wakker werd, kon de rest aan demaaltijd beginnen.
Rachida Khan is een lieve merrie die altijd jubelde op het moment dat haarbaasje aan kwam lopen.
Hier in Soest heeft ze al vrienden gemaakt, we zijn benieuwd of ze haar broernog herkent wanneer ze die tegen het witte lijf loopt!

Idool / Pink

Idool is Pink(ie) zijn stamboeknaam . Hij is een rasechte KWPN-er, in zijn geval veel Thoroughbred- en Gelders bloed. Zijn grootvaders hebben 830 en 690 dekkingen verricht. Hij deed in zijn jeugd aan dressuurwedstrijden mee onder de naam Ington. Op Prix St George niveau werd hij verkocht aan een stal in Madrid. Daar aardde hij niet en werd na vier jaar door zijn vroegere eigenares weer terug gehaald naar Nederland. Hierna werd hij geleased en reed nog een jaar mee in wedstrijden.

De laatste vier jaar was hij recreatiepaard en deed alleen nog eens spontaan een piaffe als hij gebeten werd door een horzel. Zijn laatste eigenares zit in de media en Pink werd veelvuldig als fotomodel ingezet, o.a. werd er een ansichtkaart met hem erop uitgegeven en binnenkort gaat zijn foto mee naar Pferd, een Zwitserse paardenbeurs.

Pink heeft een geweldig karakter, is eerlijk en te vertrouwen, is super sterk en ziet er flamboyant uit. In de loop der jaren heeft hij helaas een paar beenproblemen gekregen. In Spanje liep hij hoefkatrol op en in de winter van 2008 gleed hij uit over het ijs en kreeg hij spat in zijn linker achterbeen en sindsdien is er niet meer op hem gereden.

Eigenaardigheden

Hij knabbelt graag aan kleding en frot met het grootste gemak in je haren. Heeft mij nog nooit gebeten ook al stopte ik mijn hele hoofd in zijn mond voor de foto. Verder is hij gewend om in zijn mond aan zijn gehemelte gekriebeld te worden. Hij kijkt graag om zich heen, ziet graag wat, dat houdt hem levendig en gezond.

Bertus (Gunter)

Bertus is een grote KWPN'er met de vader genaamd Action. Action heeft op internationaal niveau dressuur gereden.

Karakter: lief, eerlijk, lui, stoicijns en lomp.

Gunter, wordt zijn hele leven al Bertus genoemd, iedereen kent hem ook alleen onder die naam. Ik wil dus ook graag dat hij ook op het Paardenkamp Bertus genoemd wordt. Bertus heeft soms wat lompe acties, vandaar dat hij de naam Bertus kreeg. Hieronder volgen een paar anekdotes.

Toen Bertus jong was liep hij altijd samen met zijn half broer in het land in Odijk. Die twee jonge paarden hebben een paar streken uitgehaald. Zo stonden ze naast een soort volkstuintje waar een hobbykweker allemaal mooi bloemen aan het kweken was. Maar als Bertus en zijn broer heel dicht tegen het hek aan gingen staan en heel ver met hun hals reikten… dan konden ze precies de mooie bloemen van de stelen af eten. De hobbykweker was daar niet zo blij mee! Door Bertus' zijn lompigheid is hij in die tijd ook twee keer in de Kromme Rijn gevallen. Hij moest daar dan door de brandweer uitgehaald worden. De toenmalige eigenaren waren na een poosje bang dat Bertus het zwemmen niet vol zou houden en hij misschien kon verdrinken. Maar toen er een krop sla kwam langsdrijven ging Bertus er achteraan om deze op te kunnen eten. Zo moe was hij dus nog niet!

Nog een paar andere voorbeelden van zijn lompigheid; hij heeft een keer zijn eigen tand uit zijn mond getrokken, een keer met zijn voorbenen over het hek van de wei gestaan terwijl zijn achterbenen nog op de grond stonden, een keer met één (!) voorbeen over de boegstang van de trailer gestaan en hij heeft mij er bijna afgegooid toen ik in mijn trouwjurk, in de amazone zit op zijn rug zat!

Maar Bertus is vooral ook een eerlijk en lief paard. Hij zal nooit trappen of lelijk doen en raakt nooit in paniek ofzo. Hij heeft altijd braaf zijn wedstrijden gereden (M dressuur en L springen) en ook buiten en in het bos is hij super braaf. Ik heb Bertus gekregen toen hij 2,5 jaar oud was. Nu op zijn 23e staat hij, hopelijk nog vele jaren, op De Paardenkamp. Bertus heeft ook trouwe supporters; jaren lang heb ik dezelfde bijrijdsters gehad. Nelly en Inge zijn ook mee geweest om Bertus naar De Paardenkamp te brengen. Hij is 20 jaar van mijn leven en veel jaar van het leven van zijn bijrijdsters. We hebben genoten van hem en het rijden op hem. Vooral dat laatste gaan we missen.

Lieve Bertus; bedankt voor alles! Geniet lekker van je pensioen, je hebt het verdiend! Paardenkampmedewerkers en bezoekers; gefeliciteerd met zo'n nieuwe knappe bewoner! 😉

Liefs, Katja

Oebele

Afscheid Oebele – Na 13 jaar trouwe dienst is het dan zover: Oebele gaat verhuizen naar zijn laatste thuis, de Paardenkamp in Soest. 23 jaar is een prachtige leeftijd voor een Fries en hij heeft tijdens dit nu al lange leven op een aantal bijzondere plaatsen gewoond.

De eerste eigenaar waarvan wij weten dat hij vandaan komt is Freddy Heineken. Hier is tot nog toe weinig over bekend maar grote kans dat hij voor een mooie bierwagen door Amsterdam heeft gelopen. Heineken heeft hem, toen nog hengst, aan Koningin Beatrix geschonken. Hij was één van de eerste Friezen die daar op stal kwam. Bij de Koninklijke stallen bracht hij onder andere elke woensdag ambassadeurs naar de Koningin en heeft hij natuurlijk op Prinsjesdag voor de glazen en gouden koets gelopen.

In de Veredarius van april 1997 wordt Oebele voor het eerste vermeld als 10 jarige Friese hengst die bij de afdeling Heelkunde was aangekomen. Hij had toen behoorlijk slechte hoeven. Dankzij de toenmalige hoefsmid Herman Scholten zijn de voeten van deze toen “grote, zwarte en vervaarlijke hengst” (zo benoemd door instructeur Marc Scholte) een stuk beter. De afgelopen jaren kon Oebele helaas niet meer voor de wagen omdat zijn hoeven dat niet aankunnen maar hij heeft ondertussen menig beginner op zijn rug gehad. Voor deze longe lessen is hij super geschikt maar hij houdt ook nog steeds van een heerlijk buitenritje over de Uithof.

Maandag 14 juni nemen we afscheid van Oebele in de lunchpauze voor het Androclus gebouw. Ook zal dan een inzamelingsactie plaatsvinden voor stichting De Paardenkamp in Soest (www.paardenkamp.). Dit rusthuis voor paarden is het bekendste van Nederland en al jaren worden hier bejaarde paarden opgevangen totdat ze echt niet meer kunnen. Dinsdag 15 juni om 11:00 zullen we Oebele afleveren op de Paardenkamp waar hij snel nieuwe vrienden zal maken.

Voor de koets door de stad, gered worden uit een (nagemaakte) brandende stal voor het Klokhuis of door onzekere studenten onderzocht worden, hij kan het allemaal!

Wij zijn ontzettend blij dat Oebele met zijn welverdiende pensioen kan maar zullen hem ook ontzettend missen!

Garlik

GARLIK is een 22 jarige Hannoveraan , ingeschreven in het Westfaals stamboek, zoon van General 1 , geboren 20-02-90. Garlik staat sinds 20 december 2011 op De Paardenkamp.

Garlik is een trots ,eigenzinnig en eenkennig paard. Als je hem iets wil laten doen waar hij geen zin in heeft, laat hij duidelijk merken dat hij daar niet van gediend is. Een zweep bij hem gebruiken is dan ook uit den boze , dan keert hij zich tegen je. Alleen al het zien van een zweep maakt hem boos. Met beleid en respect bereik je meer. We hebben Garlik 11 jaar geleden gekocht van een ouder Duits echtpaar, waar hij erg verwend werd. Zo kreeg hij bananen te pas en te onpas en tot op de dag van vandaag is hij hier nog erg gek op. Garlik is vrij intensief gereden in de dressuur en af en toe een sprongetje vond hij ook leuk. Garlik is zelfs uitgebracht in de klasse Z dressuur. Een trotse en imposante verschijning op de concoursen. Dozen vol met prijzen waren het resultaat. Bij ons thuis had Garlik altijd vrije uitloop vanuit zijn stal naar de paardenbak en naar de wei. Hij hield alles in de gaten en alert keek hij altijd uit de stal naar zijn omgeving. Hij heeft het altijd erg moeilijk gevonden om alleen te zijn en toen onze oude pony overleed is hij zich erg gaan hechten aan de schapen. Omdat de schapen ook door ouderdom een voor een overleden, hebben wij de keuze gemaakt om hem oud te laten worden tussen zijn soort genoten in het Paardenkamp.