
Bjorn
Breed: Haflinger
Sex: ruin
Date of Birth: 1996-07-14
Height: 138
Date Received: 2022-07-14
Descent: Wassenaar
Date of Death: 2024-08-15
Ik heb Bjorn van zijn 9e tot zijn 26ste jaar gehad. Toen hij bij mij kwam was hij onder de man wel goed opgevoed, maar daar buiten niet zo. Als hij niet naar binnen wilde, dan bleef hij gewoon in de wei rondrennen. Ik ben vaak gebeld van: we krijgen Bjorn niet naar binnen. Dan mocht ik dat fijn zelf gaan doen in het donker. Hij sleepte je naar ieder graskantje of sleepte je door de bak met longeren als hij daar zin in had.
Door streng te zijn, maar wel lief en rechtvaardig, heb ik hem door grondwerk veel manieren bij gebracht, voor een haflinger dan. Hij kan los op de grond en onder de man alle gangen en tempo's op mijn stem doen. Ook met wandelen hadden we een afspraak, hij mocht op commando even eten, daarna op commando weer verder en zo af en aan. Dat vond hij een goede deal.
De afgelopen 10 jaar heeft bjorn 1 dag per week een bijrijder en verzorgster gehad. We hebben beide wel wat mindere dingen met Bjorn meegemaakt met buiten rijden. Dat hij er vandoor ging en dat we eraf zijn gegooid. Dat we nog leven en dat we lichamelijk nog prima functioneren is best een wonder. Maar in 95% van de gevallen ging buiten rijden helemaal prima, alleen als het mis ging, ging het goed mis.
Bjorn is lieve pony voor paarden en mensen, hij houdt van aandacht van beide en van poetsen. Ook heeft hij humor, alleen kunnen mensen dat niet altijd waarderen. Hij is bomproof voor verkeer, bussen, trekkers etc maar niet voor kliko's met bloemetjes stickers, fonteinen, sprinklers of vreemde mensen op bankjes die daar normaal niet zitten. Ook houdt hij alleen van 'normaal' eten, alle supplementen die er zijn voor paarden moet hij niet. Het hooi moet lekker zijn, zo niet dan gooide hij het uit zijn box en schopt tegen zijn deur uit protest. Met scheren is hij super makkelijk en hij vindt met de hand vijlen door de paardentandarts ook leuk, raar maar waar. Hij houdt van water en gaat er ook graag in liggen, inclusief ruiter, dat was dan weer wat minder.
Met poetsen kon ik hem geen seconde alleen laten, dat werd later iets beter maar het was altijd opletten. Dan gooide hij mijn poetskist om of deed iets onverantwoords zoals zijn been tussen het hekwerk wurmen of zijn hoofd of langs de buis schrapen met zijn tanden. Als weer eens vast zat vond hij dat dan weer eng, met alle gevolgen van dien. Ik heb daar een term voor, dingen moeten Bjornproof zijn.
In de wei en paddock moest de afrastering ook Bjornproof zijn, 3 draden! Een enkel draadje ging hem niet worden, ook niet met stroom. Ik ben wel eens verhuisd, hij ging voor het eerst op de wei en direct door het draad. Tja daar sta je dan als net nieuwe pension klant. Twee draden was altijd twijfelachtig. Meestal wurmde hij zich daar tussendoor, omdat hij snapt dat je tussen de tikken door moet gaan en dat dikke manen daar ook bij helpen met omhoog duwen. Hij kan ook bepaalde box deuren openmaken.
Met mest uit de wei of paddock halen komt hij je 'helpen', hij staat in de weg, achtervolgt je non stop, probeert je kruiwagen om te gooien als je niet kijkt of molesteert je mestboy en harkje.
De afgelopen 10 jaar heeft hij samen gestaan met Osanne, een Fjorden merrie. Zij is ingeslapen op 28 jarige leeftijd, 4 dagen nadat Bjorn op de Paardenkamp is gekomen, door een neurologische aandoening. Osanne was de baas, dat vond Bjorn prima en zij beschermde hem ook tegen andere paarden. Ze hebben ooit met z'n drieën gestaan en die ruin was vaak vervelend tegen Bjorn. Dan ging Osanne hem straffen en dan stond Bjorn er zo bij van: hier lekker voor je ha ha. Zij deden alles samen, samen ontsnappen, samen je vervelen bij het uitmesten. Regelmatig kreeg ik appjes van: Bjorn en Osanne lopen rond op het erf. Osanne had een betere techniek, zij pakte gewoon de handvaten van de stroomdraden in haar mond en trok ze er gewoon uit. Dan gingen ze bij andere paarden buurten en gras eten, maar nooit van het erf af. Dus afrastering moest Bjorn en Osanne proof zijn.
Maar voor nu ben ik heel blij dat Bjorn lichamelijk nog goed is, ondanks ppid, en hoop dat hij nog lang op de Paardenkamp mag zijn en kan genieten.