Bon Jovi
Breed: Arabier
Sex: ruin
Date of Birth: 1995-04-22
Height: 157
Date Received: 2022-05-17
Descent: Lage Vuursche
Ik was op zoek naar een vlot paard, waarmee ik een goed samenspel zou kunnen hebben, al buiten rijdend. Mijn Haflinger waar ik met mijn ogen dicht en handen los, al dravend en galopperend aan de lange teugel door de bossen kon gaan, bleef last houden van een peesblessure, dus het idee dit weer met haar te kunnen doen, moest ik loslaten.
Een pensionstalhoudster vroeg ik uit te kijken en ze kwam met Bon Jovi, die niet te koop was, maar door de geboorte van een kindje veel op stal stond en dit vond zij zielig en jammer van zo’n braaf goed paard. ”Volbloed arabier” deed me wat terug schrikken; zou ik op een zenuwachtige schichtige exploderende bom komen te zitten? Nee, Jovi was gevoelig en heel erg bereid om mij te volgen, zich te laten leiden en vooral zijn best voor mij te doen. Ik kocht hem toen hij 7 jaar was.
Hij bleek heel lief, al was hij niet zo knuffelig. Nogal op zichzelf. Gaandeweg bleek hij zijn favoriete kriebelplekjes te hebben en naarmate hij ouder werd, kon hij zich hier heerlijk aan over geven. Met Melanie, mijn Haflinger, was het jaren zo, dat zij de knuffels niet bij hem moest halen. Pas toen ze beiden te oud werden om onbeschadigd in een kudde te lopen en ik ze met elkaar ging houden, groeide ook hij naar haar toe en werd met elkaar de liefde steeds meer ontdekt. Wel wilde Jovi graag de baas zijn. Eerst bij het eten. En af en toe wil hij nog steeds even op zijn strepen staan.
Melanie is niet meer en Linda de 15-jarige Shetlander kwam. Dit duurde wel een maand of 3 voor hij zich hechtte aan haar en nog brulde hij het af en toe uit van irritatie wanneer ze iets van hem wilde.
Finn de nieuwe fjordruin moest onderaan aansluiten, maar werd gemist wanneer hij op pad gaat.
Jovi heeft meegeholpen met mijn werk met kinderen met een handicap en/of stoornis. Nooit een tand of voet verkeerd zetten en lopend naast mijn nieuwe paard droeg hij mijn kinderen zo veilig mogelijk door het bos. Dank je wel, Jovi, voor alle heerlijke ritten die ik met je heb mogen maken. Wat heb ik samen met jou genoten. Hoe betrouwbaar en geduldig ben je geweest met de –soms hobbelende en onhandige- kinderen op je rug. Hoe trouw en lief ben je geweest, met je zachte karakter, met als enige “ondeugd” je verlangen bovenaan de rangorde te willen staan. Ik hoop dat je nog lang kunt genieten van deze paardenhemel op aarde en het je is gegund om een belangrijke plek te hebben in de kudde, met een goede vriend of vriendin aan je zijde.
