Lavyna
Breed: K.W.P.N.
Sex: Merrie
Date of Birth: 1993-12-17
Height: 160
Date Received: 2014-07-22
Descent: Nederlands
City: Soest
Date of Death: 2015-10-04
Lavyna H
Lavyna was net 11 jaar toen ze bij mij kwam, dat was eind februari 2004. Het was mijn 4e eigen paard en ik heb haar gekocht van een particuliere eigenaar in Friesland. Lavyna heette toen nog Limona en ik was erg gecharmeerd van haar mooie donkerbruine glanzende vacht en haar lieve uitstraling. Samen met mijn dochter hebben wij haar eerst 2 keer bereden, dressuur en springen en dat beviel uitstekend, zodat ik heb besloten om haar te kopen.
Ze was op het moment van de aankoop L-springen en M2-dressuur. Precies wat ik zocht voor mezelf en mijn dochter, een goed leerpaard en een mooie elegante verschijning.
In Soest kwam zij te staan op manege Eldorado, later heb ik haar verhuisd naar pensionstal De Heidehoek in Eemnes, een grote stalling met uitgebreide voorzieningen en een heerlijke weidegang voor de paarden.
Lavyna ontpopte zich tot een zeer fijn dressuurpaard, ze was echt mijn leermeester, want ik moest nog onderaan vanaf de B-dressuur beginnen.
Mijn dochter heeft korte tijd met haar gesprongen, Lavyna was echter erg voorzichtig met springen waardoor ze vaak weigerde als een sprong er vreemd uitzag, hetgeen niet zo prettig was tijdens een springparcours. Mijn dochter is toen nog een tijdje verder gegaan in de dressuur.
Mijn leukste dressuurervaringen waren o.a. de eerste onderlinge wedstrijd die ik reed op Eldorado, nadat ik haar een week had, en ook mijn eerste officiële wedstrijd op een concours in Houten, toen ik haar 2 maanden had, dat ging als volgt.
Een week nadat ik haar had was er op de manege een onderlinge wedstrijd waar ik voor de lol aan meedeed, gewoon om te kijken hoe dat zou gaan. Tot mijn grote verbazing en vreugde won ik de eerste prijs met een hoog aantal punten. Zulke hoge punten had ik nog nooit gehaald! Ik was dan ook helemaal overrompeld daardoor, maar dat heeft wel gelijk mijn wedstrijdspirit op scherp gezet. Met veel enthousiasme ben ik gaan rijden en les nemen en na twee maanden was het dan zover dat ik voor het eerst aan een echte officiële dressuurwedstrijd zou deelnemen.
Bloednerveus was ik! Je rijdt per wedstrijd altijd 2 dressuurproeven, het ging wel aardig vond ik maar ik rekende natuurlijk verder nergens op. Wat schetst mijn verbazing en blijdschap toen ik ook hier voor beide dressuurproeven de eerste prijs won met in totaal 3 winstpunten (en dat is best veel voor de eerste keer!) Met mijn eerste oranje linten en bekers ging ik apetrots op mezelf en natuurlijk ook op Lavyna weer naar huis.
Het bleek dat deze resultaten mijn voorland waren voor een zeer geslaagde wedstrijdperiode, waar ik bij de meeste proeven die ik reed eerste of tweede eindigde met winstpunten. Ik ging daardoor zeer gestaag door de dressuurklassen heen vanaf B tot en met M2 en startte uiteindelijk in 2010 in de Z1-klasse.
Ik reed nooit meer dan 2 wedstrijden per maand, het moest natuurlijk wel leuk blijven voor ons beiden. Lavyna was een heel makkelijk paard om mee te reizen, ik had mijn eigen trailer gekocht en ging vaak alleen met haar op stap en dan liet ze zich prima in- en uitladen en waren we echt samen een dagje uit.
In het bos was Lavyna de eerste maand dat ik haar had een lief en gehoorzaam paard, maar ze ontpopte zich later tot een heus draakje. Ze bleek toch wel heel eigen ideeën te hebben over hoe je een bosrit moet rijden en vooral welke route er dan gereden moet worden. Als ze bijvoorbeeld naar links wou, dan ging ze ook naar links, en het boeide haar niks als ik andere plannen had. Ook kon ze dan plotseling omdraaien of stoppen midden op de weg of in het bos en dan uitgebreid steigeren, dat gaf soms wel gevaarlijke en ongemakkelijke situaties die de bosritten niet meer zo relaxed maakten.
In 2010 kreeg ze helaas vrij onverwacht last van een hardnekkige blessure in haar linker voorvoet. Ik ben toen bijna een jaar bezig geweest met de behandeling hiervan in Dierenkliniek Emmeloord en was inmiddels natuurlijk gestopt met rijden, althans we konden alleen nog maar stappen.
Ondanks dat de prognose nog wel redelijk was, is de behandeling helaas niet aangeslagen en eind 2010 heb ik besloten dat het zo mooi was geweest en is in overleg met de dierenarts de verdere behandeling gestopt. Zij is op 17-jarige leeftijd vroegtijdig met pensioen gegaan.
Ik heb haar toen verhuisd van De Heidehoek naar Kaasboerderij “De Staelenhoef” op de Birkstraat in Soest, waar toevalligerwijs net 1 van de 5 aanwezige stallen vrij kwam.
Daar heeft zij tot en met heden genoten van een goede verzorging en een fijne stal en bovenal een welverdiend luizeleven in de wei.
Lavyna gedraagt zich heel plezierig in de wei, ze brengt rust en duidelijkheid in de groep.
Ik ben erg blij dat zij haar pensioen kan voortzetten op 21-jarige leeftijd op De Paardenkamp en ik hoop van harte dat zij daar nog veel jaren in goede gezondheid van kan genieten.
Ze heeft het verdiend, ze heeft mij heel veel geleerd en veel rijplezier gegeven.
Met vriendelijke groet,
Sylvia Swaab
Lavyna was net 11 jaar toen ze bij mij kwam, dat was eind februari 2004. Het was mijn 4e eigen paard en ik heb haar gekocht van een particuliere eigenaar in Friesland. Lavyna heette toen nog Limona en ik was erg gecharmeerd van haar mooie donkerbruine glanzende vacht en haar lieve uitstraling. Samen met mijn dochter hebben wij haar eerst 2 keer bereden, dressuur en springen en dat beviel uitstekend, zodat ik heb besloten om haar te kopen.
Ze was op het moment van de aankoop L-springen en M2-dressuur. Precies wat ik zocht voor mezelf en mijn dochter, een goed leerpaard en een mooie elegante verschijning.
In Soest kwam zij te staan op manege Eldorado, later heb ik haar verhuisd naar pensionstal De Heidehoek in Eemnes, een grote stalling met uitgebreide voorzieningen en een heerlijke weidegang voor de paarden.
Lavyna ontpopte zich tot een zeer fijn dressuurpaard, ze was echt mijn leermeester, want ik moest nog onderaan vanaf de B-dressuur beginnen.
Mijn dochter heeft korte tijd met haar gesprongen, Lavyna was echter erg voorzichtig met springen waardoor ze vaak weigerde als een sprong er vreemd uitzag, hetgeen niet zo prettig was tijdens een springparcours. Mijn dochter is toen nog een tijdje verder gegaan in de dressuur.
Mijn leukste dressuurervaringen waren o.a. de eerste onderlinge wedstrijd die ik reed op Eldorado, nadat ik haar een week had, en ook mijn eerste officiële wedstrijd op een concours in Houten, toen ik haar 2 maanden had, dat ging als volgt.
Een week nadat ik haar had was er op de manege een onderlinge wedstrijd waar ik voor de lol aan meedeed, gewoon om te kijken hoe dat zou gaan. Tot mijn grote verbazing en vreugde won ik de eerste prijs met een hoog aantal punten. Zulke hoge punten had ik nog nooit gehaald! Ik was dan ook helemaal overrompeld daardoor, maar dat heeft wel gelijk mijn wedstrijdspirit op scherp gezet. Met veel enthousiasme ben ik gaan rijden en les nemen en na twee maanden was het dan zover dat ik voor het eerst aan een echte officiële dressuurwedstrijd zou deelnemen.
Bloednerveus was ik! Je rijdt per wedstrijd altijd 2 dressuurproeven, het ging wel aardig vond ik maar ik rekende natuurlijk verder nergens op. Wat schetst mijn verbazing en blijdschap toen ik ook hier voor beide dressuurproeven de eerste prijs won met in totaal 3 winstpunten (en dat is best veel voor de eerste keer!) Met mijn eerste oranje linten en bekers ging ik apetrots op mezelf en natuurlijk ook op Lavyna weer naar huis.
Het bleek dat deze resultaten mijn voorland waren voor een zeer geslaagde wedstrijdperiode, waar ik bij de meeste proeven die ik reed eerste of tweede eindigde met winstpunten. Ik ging daardoor zeer gestaag door de dressuurklassen heen vanaf B tot en met M2 en startte uiteindelijk in 2010 in de Z1-klasse.
Ik reed nooit meer dan 2 wedstrijden per maand, het moest natuurlijk wel leuk blijven voor ons beiden. Lavyna was een heel makkelijk paard om mee te reizen, ik had mijn eigen trailer gekocht en ging vaak alleen met haar op stap en dan liet ze zich prima in- en uitladen en waren we echt samen een dagje uit.
In het bos was Lavyna de eerste maand dat ik haar had een lief en gehoorzaam paard, maar ze ontpopte zich later tot een heus draakje. Ze bleek toch wel heel eigen ideeën te hebben over hoe je een bosrit moet rijden en vooral welke route er dan gereden moet worden. Als ze bijvoorbeeld naar links wou, dan ging ze ook naar links, en het boeide haar niks als ik andere plannen had. Ook kon ze dan plotseling omdraaien of stoppen midden op de weg of in het bos en dan uitgebreid steigeren, dat gaf soms wel gevaarlijke en ongemakkelijke situaties die de bosritten niet meer zo relaxed maakten.
In 2010 kreeg ze helaas vrij onverwacht last van een hardnekkige blessure in haar linker voorvoet. Ik ben toen bijna een jaar bezig geweest met de behandeling hiervan in Dierenkliniek Emmeloord en was inmiddels natuurlijk gestopt met rijden, althans we konden alleen nog maar stappen.
Ondanks dat de prognose nog wel redelijk was, is de behandeling helaas niet aangeslagen en eind 2010 heb ik besloten dat het zo mooi was geweest en is in overleg met de dierenarts de verdere behandeling gestopt. Zij is op 17-jarige leeftijd vroegtijdig met pensioen gegaan.
Ik heb haar toen verhuisd van De Heidehoek naar Kaasboerderij “De Staelenhoef” op de Birkstraat in Soest, waar toevalligerwijs net 1 van de 5 aanwezige stallen vrij kwam.
Daar heeft zij tot en met heden genoten van een goede verzorging en een fijne stal en bovenal een welverdiend luizeleven in de wei.
Lavyna gedraagt zich heel plezierig in de wei, ze brengt rust en duidelijkheid in de groep.
Ik ben erg blij dat zij haar pensioen kan voortzetten op 21-jarige leeftijd op De Paardenkamp en ik hoop van harte dat zij daar nog veel jaren in goede gezondheid van kan genieten.
Ze heeft het verdiend, ze heeft mij heel veel geleerd en veel rijplezier gegeven.
Met vriendelijke groet,
Sylvia Swaab
