Monika

In 2009 ben ik haar gaan rijden en verzorgen. Ze was toen nog niet zolang op de manege en een jaar of 11. En in september 2021 heb ik haar gekocht, omdat ze kreupel was.

In het begin was Monika heel afwachtend, je zag haar aftasten “wat is de bedoeling”. Naarmate de jaren vorderden gaf zij gelukkig aan wat ze graag wilde. En net als mijn vorige vaste manegepaarden ben ik met haar van alles gaan doen. ’s Morgens vroeg los door de stallen struinen en daarna los in de bak om te kunnen rollen, poetsen, knuffelen, draven en soms mij daarbij uitdagen, af en toe een galopsprintje met bok, longeren. Wandelen over het hele erf om alles te bekijken en aan de hand grazen. Als ze wilde drinken en we waren buiten de box, dan liep ze naar de kraan en vulde ik een emmer water voor haar waar ze uit dronk. Ik zocht haar op als ze in de zomermaanden in het weekend op het grote weiland stond in de kudde, samen met haar maatje King. En bleef dan een paar uur bij hun zitten.

Springen vond ze het leukst, dan kon ze als een raketje gaan. Dressuur vond ze minder leuk, maar als je niet afdwingt maar samenwerkt met haar dan vond ze dat ook leuk. Wij hebben dressuur gedaan. Ze nam dan gerust initiatief voor een oefening, waar ik dan om moest lachen. Bij mij deed zij enorm haar best. Als dat niet het geval was, dan was er iets met haar aan de hand en ging ik vaker naar haar toe. Ik werd begroet met luid hinniken.

Wat ze ook al jaren wilde was van het erf af, maar dat kon niet, omdat ze van de manege was. En nu, nu konden we wel een klein wandelingetje aan de hand van het erf af doen. Ze genoot daarvan en wilde graag nieuwe paadjes ontdekken en gaf aan waar ze naar toe wilde.

Op advies van de dierenarts mocht ze helaas niet meer op het grote weiland vanwege het mogelijke voedingsrijke gras bij ons en de grote kudde. Daarom had ik nu een klein weilandje gehuurd voor haar, tussen de andere weilandjes in een nieuwe omgeving. Nu kon ze toch een minuutje of 30 grazen. Je zag haar genieten.

Monika vindt aandacht heerlijk, legt graag haar hoofd op mijn schouders om te knuffelen, is ondernemend en wil graag samen zijn.

Jareang heeft ze zomers in het grote weiland in de kudde opgetrokken met een vast maatje, King. Als je King zag, zag je Monika en vice versa. Samen zij aan zij grazen, drinken, lopen, slapen. Ik hoop zo dat ze weer een maatje vindt op De Paardenkamp zoals ze aan King had en dat ze nog vele jaren kan genieten van haar welverdiende pensioen.

Bjorn ← Previous