Odijn

Mijn naam is Odijn, ik kom hier op 27 jarige leeftijd wonen en genieten van mijn pensioen. Samen met mijn vriend voor het leven Daan. Die ik, toen zijn moeder was overleden, samen met mijn eigen veulen heb opgevoed. Samen zijn we gebleven bij de familie en hebben we vroeger heel wat ritjes voor de kar gedaan. In de manege maar ook in het weekeind langs de weg.

Ongeveer 15 jaar geleden kreeg ik een nieuwe ruiter waar ik veel mee heb beleeft. Ik ging naar les en vond het vooral leuk om hard te gaan. Galop? Prima maar stoppen tja dat wilde ik liever niet. Later ging dat steeds beter, we deden ook altijd hele leuke dingen tijdens de lessen. Voetballen met de grote bal, working equitation dingen als hekjes, bruggen en balkjes. Echt leuk daar werd ik heel vrolijk van en maak dan ook af en toe een vreugde bokje (letterlijk je).

We hebben ook nog een jaar wat wedstrijden gereden maar dat was  niet zo ons ding. We gingen liever naar het strand en naar het bos. Vroeger altijd samen met andere paarden, ik heb ook heel wat paarden geleerd dat het niet zo eng is om buiten te rijden en dat die grassprietjes je echt niets doen. Ik dacht dan kom maar achter mij dan komt het goed ik leid de weg. Al vind ik omgehakte bomen zelf toch wel eens spannend. Mijn vaste strand maatje kon het op een gegeven moment niet meer aan, toen hebben we nog heel veel ritten alleen gemaakt.

Ik ben ook een aantal keer op vakantie geweest, samen naar Drenthe en daar ritten maken. Ook heb ik daar een aantal keer de Paarden4daagse gereden. Samen mooie ritten maken door de bossen en duingebieden daar met heel veel andere paarden. Mijn maatje Daan is daar ook een keer mee naar toe geweest.

We hebben ook een keer door Amsterdam gereden bij de intocht van Sinterklaas met piet op mijn rug. Erg leuk al die kinderen langs de weg alleen dat stilstaan dat vond ik maar niets. Ook ben ik een keer naar een school geweest en toen zat Sinterklaas zelf op mijn rug. Ik vond het allemaal prima en beleefde zo veel avonturen.

Ik ben ook echt een kindervriend, regelmatig nam mijn ruiter haar kinderen mee. Heerlijke poetsbeurten en gekriebel. Ook reden ze samen een rondje op mijn rug of alleen. Als die kleine kinderen op mij zaten liep ik altijd heel voorzichtig want ik kon duidelijk merken wie er op mijn rug zat.

Nu komt er een einde aan die avonturen en mag nu gewoon lekker luieren samen met Daan en ze heeft belooft dat zo nog wel eens langs komt om te knuffelen. Dus dat komt wel goed.

Bjorn ← Previous