Polly van Prijs

Polly is ruim 17 jaar geleden in ons leven gekomen, we hebben hem bij de fokker opgehaald rond zijn 3e verjaardag.

Later bleek dit een stevige uitdaging, want een kind van 8 die nog moest leren rijden in combinatie met een jonge onbeleerde eigenwijze shetlander heeft regelmatig levensgevaarlijke situaties opgeleverd.

In die tijd heeft menigeen ons geadviseerd om Polly op marktplaats te zetten (of om voor een nog minder vriendelijke oplossing te kiezen…!) Maar wij waren vanaf het begin onvoorwaardelijk verliefd op deze boef. Zoals veel shetlanders is Polly een makkelijke eter, eigeijk is het zijn grootste hobby!

Toen hij in zijn jonge jaren zich tegoed deed aan takken die later giftig bleken te zijn, heeft hij een week op de Intensive care in Utrecht gestaan en is daar, tot ieders grote verbazing, aan de dood ontsnapt. Dit heeft op hem minder indruk gemaakt dan op ons, want op speurtocht gaan naar voedsel is voor hem een levenslange missie gebleken. Hier is hij in de loop der jaren in gespecialiseerd geraakt.

Als hij de kans krijgt piept hij er tussenuit en weet precies waar hij op het erf of in de stal iets kan vinden. Verstoppen helpt niet en Polly krijgt iedere voer ton open. Desalniettemin is hij graag gezien op stal en wekt vaak hilariteit op met zijn ondeugende acties.

Als de paarden los vanuit de wei naar binnen komen, stijgt de concentratie als Polly de hoek om komt en wordt er een vangnet gevormd voordat hij een ‘verkeerde afslag’ neemt en zich her en der wat snacks toe eigent.

Polly staat al een jaar of 14 bij dezelfde pensionstalling en we hebben geluk dat de boer / pensionhouder nooit moeilijk gedaan heeft over Polly zijn streken. Sterker nog; Polly en hij hebben een stilzwijgende overeenkomst en Polly weet precies waar hij aan toe is. Polly heeft (volgens mij) het idee dat hij, na de boer de eerste is in de rangorde op stal. Hij loopt dan ook als een toegewijde assistent naast hem vanuit de wei.

Als er nieuwe paarden op stal komen, verwelkomt hij ze en lopen ze een poosje bij Polly in de wei, alvorens ze gewend zijn en hun gang gaan. Hengsten en dominante ruinen waarschuwt hij om ‘zijn’ kudde met rust te laten. Voor ons is hij eigeijk onmisbaar, een deel van ons gezin. Als wij één stap door de deur zijn heeft Polly ons al gesignaleerd en staat dan blij te hinniken.

Onze meiden hebben beiden leren rijden op Polly. Dat hij soms ging rollen met één van hen op zijn rug, vlak langs paaltjes rende waar steevast een been van dochterlief achter bleef hangen, tijdens wedstrijdjes de ring uit glipte of onder een omheining door ging met als gevolg dat zijn berijdster hier achter bleef hangen en werd ‘afgeschoten’, heeft beide dochters nooit ontmoedigd.

Hij is altijd de beste en de liefste geweest. Polly is hun hele jeugd aanwezig geweest en we hebben veel tijd met hem doorgebracht. Hierdoor is een wederzijdse liefde ontstaan die nooit minder zal worden. Het is dan ook vreselijk moeilijk voor ons om nu afstand van hem te moeten doen, ook al weten we dat hij een fijn leven op de Paardenkamp gaat krijgen.

Omdat onze Romana al 2 jaar erg gelukkig lijkt te zijn bij de Paardenkamp, hebben wij het vertrouwen dat Polly ook een goede toekomst tegemoet gaat. Maar wat gaan we hem missen……

Sweety ← Previous

Monika Next →