Sapphire

In 2005 ging ik op zoek naar een nieuw endurancepaard.
In de buurt van Lemmer stond deze prachtige merrie, zij heette Sapphire in verband met haar pittige karakter. Na een spetterende show bij het voorrijden zette de verkoper haar aan het hoofdstel vast aan de bakrand en zij bleef heel rustig staan, ik was verkocht.  Natuurlijk had zij ook mooie gangen en een prachtige hoofdje, zij is een NRPS-er met veel arabisch bloed, zij was toen 8 jaar.

Eenmaal thuis hadden wij een heftige kennismaking, na een rodeosprong over een plas, zij houdt  -leerde ik toen- niet van natte voeten, en lag ik er naast. Na 3 weken ziektewet is onze relatie weer helemaal goed gekomen, zij heet nu Sep.
Daarna heeft zij 10 jaar in de endurance gelopen, dit deed zij prima, nooit afgekeurd, en ook nooit echt in de prijzen gevallen. Na de klasse 3 doorlopen te hebben zijn we gestopt met de sport, maar zijn we nog enkele jaren doorgegaan met het maken van trektochten in het mooie rustige Drenthe en hebben we vele vakanties te paard gehouden. Met grote regelmaat gingen we met trailer en caravan op stap.

De laatste jaren is zij met pre-pensioen, zij heeft haar eigen kudde met 3 ruinen, loopt 24/7 buiten over de weilanden. Nu zij niet meer in de sport loopt is zij van een kouwelijke merrie veranderd in een robuuste pony. Zij staat haar mannetje en zij trekt veel op met haar grote vriend Russel.

Nu is het tijd voor haar om echt met pensioen te gaan en ik hoop en verwacht dat zij nog heel veel jaren kan doorbrengen in het fraaie Soest.

Bjorn ← Previous